الکساندر ولتا (Alessandro Volta) یک فیزیکدان ایتالیایی بود که در 18 فوریه 1745 به دنیا آمد. او اولین دستگاه حامل انرژی را بسازد. یک باتری! به همین دلیل از او به عنوان پدر باتری یاد می شود.
تحصیلات:
ولتا در یک خانواده نجیب زاده به دنیا امد. بنا براین او میتوانست در هر زمینه ای که بخواهد به تحصیلات خود ادامه بدهد. اما او جذب حوزه الکتریسیته شد و تصمیم گرفت تحصیلات رسمی خود را رها کند. در آن زمان الکتریسیته به عنوان یک علم خارق العاده و جدید بود که دانشمندان از سرراسر دنیا به منظور درک بهتر آن آزمایشاتی را انجام میدادند. بنابراین ولتا به یک کارناوال سیال ملحق شد تا در نهایت توانست در سن 16 سالگی اولین آزمایش خود را انجام دهد.
اختراعات و دست آورد ها:
الکساندر ولتا در سال 1775 الکتروفور را اختراع نمود که میتوانست الکتریسیته ساکن را تولید نماید و آنرا به خوبی به اشیا منتقل نماید. بعد از آزمایشاتی که وی بر روی الکتریسیته ساکن انجام داد، او مشهورترین اختراع خود را تقدیم بشریت نمود که او را جاودانه کرد. گیل های ولتایی! (از پیل های ولتایی به عنوان پدر باتری های امروزی یاد میشود که بعدا در مورد آنها بیشتر توضیح خواهیم داد.) ناپلئون چنان از اختراع وی شگفت زده شد که او مرتبه خانوادگی او را به یک کنت ارتقا داد.
در سال 1769 ولتا مقاله ای را در مورد جرقه های الکتریکی منتشر نمود که در آن از نظریات خودش در مورد عجایب دنیا الکتریسیته سخن گفت. او همچنین در سال 1776 گاز متان را از مرداب استخراج نمود. الکساندر همچنین مطالعاتی را در مورد شیمی گازها در بین سال های 1776-1778 داشت.
ولتا همچنین بر روی یک سیستم که توانایی ذخیره انرژی را داشته باشد کار نمود و آنرا ذخیره کننده نامید و قانون ذخیره ساز خود را ارائه نمود. این قانون بعد ها در زمان در زمان اثبات قانون اختلاف پتانسیل الکتریکی میانبری را ایجاد نمود. به پاس قدردانی از کار های او، واحد SI اختلاف پتانسیل الکتریکی به نام او “ولت” نامگذاری شد. (که ما آنرا ولتاژ نیز مینامیم)
شغل:
با اینکه الکساندر ولتا فاقد مدرک دانشگاهی مناسب بود، اما با این حال در سال 1774 به سمت استاد فیزیک دانشگاه سلطنتی در کومو برگزیده شد. در سال 1779 او مبدل به استاد آزمایشگاه فیزیک در دانشگاه پاویا شد جایی که انگار فقط برای او ساخته شد بود و به او اجازه میداد تا کاری را که بیشتر از همه دوست دارد انجام دهد. آزمایش! او در همین سمت باقی ماند و مشغول آزمایشات خود شد تا در نهایت در سال 1819 بازنشست شد.
الکساندر ولتا فردی نبود که دنبال پول و شهرت باشد. او پس از بازنشستگی زندگی آرام خود را در ملک خود در کومو ادامه داد تا سر انجام در 5 مارس 1827 درگذشت و میراث غنی و نوآورانه را برای نسل های بعد از خود بر جا گذاشت.